1- دگرگون شدن ارزشها، (سوره بقره ، آیه 216)
2 - نکبت و پشیمانى ، (سوره حجرات ، آیه 6)
3 - بى ادبى ، (سوره حجرات ، آیه 4)
4 - سوءظن و بدبینى ، (سوره آل عمران ، آیه 154)
5 - پراکندگى و اختلاف ، (سوره حشر، آیه 14)
6 - خودباختگى و تقلید کورکورانه ، (سوره انبیاء، آیه 54 - 52)
7 - سرچمشه بهانه جویى ، (سوره بقره ، آیه 118)
8 - تعصب و لجاجت ، (سوره فتح ، آیه 26)
9 - اشاعه فساد، (سوره نمل ، آیه 55)
10 - عامل اصلى شکست ، (سوره انفال ، آیه 65)
11 - سرچشمه کفر، (سوره اعراف ، آیه 138)
12 - نابینایى (کوردلى )، (سوره رعد، آیه 19)
13 - بى برکت شدن عمر و حیات ، (سوره حج ، آیه 5)
14 - مایه سقوط و نابودى ، (سوره انفال ، آیه 22)
15 - ورود به دوزخ ، (سوره اعراف ، آیه 179)

قال رسول الله صلّي الله عليه و آله:


عَدَدُ دَرَجِ الجَنَّةِ عَدَدُ آيِ القرآنِ، فَاِذا دَخَلَ صاحِبُ القُرآنِ الْجَنَّةَ قَيلَ لَهُ: اِقْرَأ وَارْقَ، لِكُلِّ آيَةٍ دَرَجةٌ فَلا تَكُونُ فَوقَ حافِظِ القُرآنِ دَرَجةٌ.

تعداد درجات بهشت به تعداد آيات قرآن است، هنگامي كه حافظ قرآن وارد بهشت مي‌گردد به او گفته مي‌شود: « بالا برو و قرآن بخوان. هر آيه رتبه‌اي دارد». پس بالاتر از مرتبه حافظ قرآن درجه‌اي نيست.

بحارالانوار/ج89/ص 22

با سلام

با شرکت در این کلاس میتوانید برنامه حفظ قرآن کریم را متناسب با علاقه و وقتتان به صورت منظم دریافت کنید.

ارایه مستمر گزارش حفظ انجام شده توسط شما به منزله ی حضور شما در این کلاس است.


سطوح:

شیوه برگزاری کلاس:

برنامه حفظ و دوره محفوظات به صورت هفتگی در اختیار قرآن آموزان قرار خواهد گرفت که براساس گزارش حفظ روزانه یا هفتگی (در صورت محدودیت دسترسی به اینترنت) تنظیم میشود.

در کلیه سطوح حافظ باید ۶ روز در هفته را به حفظ اختصاص دهد.


به تمامی اعضای مشتاق حفظ کل قرآن توصیه می شود که :

برنامه حفظ رو از انتهای قرآن شروع کننداز دلایل این پیشنهاد این است که در 20 جزء انتهایی قرآن سوره ها با ملایمت بزرگتر می‌شوند و به نوعی به حافظ برای حفظ 10 جزء ابتدایی که سوره های بلندتری را شامل می‌شود، انگیزه می‌دهد. البته انتخاب اینکه شروع حفظ از ابتدا یا انتهای قرآن باشد نهایتا به نظر حافظ بستگی دارد، براساس انتخاب شما برنامه حفظ و دوره را در اختیارتان قرار می دهیم. مراجعه شود به سایت گفتگوی قرآنی

هارون آشکارا بر انتساب به رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم تکیه می کرد و چون در مدینه به مرقد پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم رسید، گفت: درود بر تو ای فرستاده خدا و ای پسر عمو!

در این موقع امام کاظم علیه السلام که از مقصد وی آگاهی داشت، نزدیک قبر جدّش رفت و با صدای بلند گفت: درود بر تو ای پیامبرخدا! و ای پدر!

هارون از این سخن به حدّی ناراحت شد که رنگ از چهره اش پرید و بی اختیار گفت: واقعاً این افتخاری است! سپس از موسی بن جعفر پرسید: چگونه ادّعا می کنید فرزند پیامبرید در حالی که فرزند علی هستید. زیرا هرکس به جدّ پدری خود منسوب می شود نه جدّ مادریّ!

امام در پاسخ وی این آیه را قرائت نمود:«وَوَهَبْنَا لَهُ و إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ ی دَاوُودَ وَسُلَیْمَنَ

وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَی وَ هَرُونَ وَکَذَ لِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ* وَزَکَرِیَّا وَیَحْیَی وَعِیسَی وَإِلْیَاسَ کُلٌّ مِّنَ الصَّلِحِینَ» [4]؛ آنگاه امام افزود: در این آیه، «عیسی» از فرزندان پیامبران بزرگ پیشین شمرده شده است، در صورتی که او پدر نداشت و تنها از طریق مادرش، مریم، نسب به پیامبران می رساند. ما نیز به واسطه مادرمان فاطمه، فرزند پیامبریم. هارون در برابر این استدلال و استناد قرآنی سکوت کرد.(الارشاد ،ص298)

سوال1:
لقب کدام یک از آیات قرآن کریم ” اکمال دین ” است؟

—————————————————————-

سوال2:
لقب کدام یک از آیات قرآن کریم ” شهادت ” است؟

—————————————————————

سوال3:
کدام آیه به آیه ” تبلیغ ” مشهور است

—————————————————————

از نگران کننده ترین پدیده های تباهی آور عصر حاضر، موضوع مقایسه میان آفرینش زن و مرد و نتیجه گیری های ناروایی است که در پی آن مقایسه ها صورت می پذیرد.

بر پایه آیه «للذکر مثل حظ الانثیین »(1)سهم فر زند پسر در ارث دو برابر سهم دختر است. بر همین اساس در انبوه روایات شیعه و سنی و نیز قانون مدنی کشور، همین حکم جاری است.

حق زن به ظاهر پس از حق مرد مطرح شده است، ولی در واقع پیش از حق مرد تثبیت و ادا می شود.

توضیح: آیه نمی فرماید مردان دو برابر زنان یا زنان نصف مردان ارث می برند. بلکه می فرماید از میان فر زندان سهم هر پسر، برابر سهم دو دختر است. پس ابتدا از سهم فر زند پسر سخن به میان می آید ولی مقدار آن را به تعیین سهم دختر واگذار می کند. بدین معنی که معیار در مقدار سهم مرد، معین شدن سهم زن است. گویا به پسری می گویند، شما ارث فراوان برده اید ولی مقدار آن معلوم نیست. تنها همین معلوم است که سهم شما دو برابر سهم خواهرتان است. بنابراین او ناچار است نخست به سهم خواهر اعتراف کند و میزان آن را بداند، سپس حق خود را که دو برابر است، بردارد.

بدین مقدار مرد دلخوش از دو برابر بودن سهمیه خود است و چندان اعتراضی به حکم ندارد و زن محروم گذشته نیز از این که با احترام، بخشی از ارث به وی تعلق گرفته خرسند است. با این تقسیم - به طور مثال از دوازده میلیون تومان پول که از پدری به تنها دختر و پسرش به ارث برسد، چهار میلیون سهم دختر می شود و هشت میلیون سهم پسر. این به ظاهر پایان تقسیم ارث میان دختر و پسر (مرد و زن) است ولی در حقیقت کار به پایان نرسیده است.

بهره زن در هنگام تقسیم ارث ، نصف بهره مرد است ولی از طرفی از سوی خداوند میان زن و مرد احکامی مقرر شده است که این کاستی برای زن جبران می شود و چه بسا سهمیه او بیشتر از مرد می گردد. زیرا با طرح چند وظیفه بر مرد، او موظف به پرداخت مخارجی است که زن عهده دار آن نیست. برخی از آن ها بدین قرار است:

1 - پرداخت مخارج خانواده (همسر، فر زندان، پدر و مادر): زن در این مرحله وظیفه ای ندارد و هر چند ثروتمند باشد، تامین مخارج زندگی بر عهده مرد است.

2 - پرداخت دیه: هرگاه فرزندان (دختر یا پسر) به سبب انجام کاری به پرداخت دیه محکوم شوند، در حقیقت مرد است که باید این دیه را بپردازد نه زن. هرگاه فامیل هم ناچار به پرداخت دیه شوند، مردان فامیل عهده دار پرداخت آن جریمه اند نه زنان.(2)

3 - پرداخت مهریه: در خواستگاری و ازدواج، مرد است که به زن مهریه می دهد نه به عکس.

4 - مخارج کار خانه و شیر دادن به بچه ها: مرد وظیفه دارد که در صورت تقاضای زن، نسبت به انجام کار خانه و شیر دادن به اطفال، به وی مزد دهد و حال آنکه در انجام کارهای مرد، لازم نیست زن چیزی به مرد بپردازد.

5 - و اموری دیگر: با توجه به احکام نامبرده، آنچه مرد در ارث به دست آورده در حقیقت بیشتر به مصرف زن می رسد و گاه بهره واقعی او از نصف ارث هم کمتر می شود. بنابراین باید سهمیه زن و مرد در این موضوع را به حقوق و درآمد تعبیر کنیم. زن حقوق کمتری از مرد دارد ولی در واقع درآمد وی مساوی با او یا بیشتر از وی است.

افزون بر همه اینها، زن ناچار نیست حاصل دسترنج خود در بیرون خانه را به مصرف خانه برساند. آنچه او کسب می کند در خانه باشد یا بیرون به خود او تعلق دارد; در حالی که مرد حاصل کار خود را - به دلیل حقوقی که بر عهده اوست - به خانه می آورد و به مصرف خانواده اش می رساند.

    از قرآن‌ کریم‌ استفاده‌ می‌شود که‌ بر پایی‌ جهان‌ آخرت‌، تنها به‌ زنده‌ شدن‌ مجدّد انسانها نیست‌ بلکه‌ اساساً نظام‌ این‌ جهان‌ دگرگون‌ می‌شود و جهان‌ دیگری‌ برپا می‌گردد البتّه‌ با ویژگیهای‌ دیگری‌.آنگاه‌ همة‌ انسانها از آغاز تا پایان‌ خلقت‌ با هم‌ زنده‌ می‌شوند و به‌ نتایج‌ اعمالشان‌ می‌رسند و جاودانه‌ در نعمت‌ یا عذاب‌ می‌مانند.

بر اساس قرآن، هشدار دادن به ناباوران (کفار) از عذابی که در روز قیامت انتظار آن‌ها را می‌کشد، یکی از نقش‌های اصلی محمد صلی الله علیه و آله می‌باشد.1 گاهی قرآن، صراحتاً به روز قیامت اشاره نمی‌کند اما مثالهایی از داستان قوم‌های محو و نابود شده آورده و همعصران محمد را از عذاب‌های مشابه برحذر می‌دارد. (آیه ۴۱:۱۳ تا ۴۱:۱۶).2محمد نه تنها به کسانی که وحی خدا را انکار می‌کنند هشدار می‌دهد، بلکه وعده‌های نیکویی به کسانی که از شیطان دوری می‌ورزند، به کلام خدا گوش فراداده و از خدا اطاعت می‌کنند، می‌دهد.3 مأموریت محمد همچنین شامل تبلیغ یکتاپرستی می‌باشد: قرآن از محمد صلی الله علیه و آله می‌خواهد که به اظهار و تمجید نام پروردگارش بپردازد و به او دستور می‌دهد که از پرستش بتها و یا نسبت دادن الوهیت به هر چیزی بجز خدا دوری بورزد.4

     موضوع آیات اولیه قرآن وظیفه انسان نسبت به خالق خویش، رستاخیز مردگان، داوری نهایی خدا به همراه توصیف روشن عذاب‌های جهنم و لذات و نعمات بهشت، و نشانه‌های خدا در تمامی عرصه‌های زندگی انسان می‌باشد. تکالیف مذهبی که در این زمان از مومنین خواسته شده بود اندک بودند: اعتقاد به خدا، درخواست برای بخشش گناهان، خواندن نمازهای مکرر، کمک به دیگران به‌ویژه نیازمندان، رد کردن تقلب و دوستی مال دنیا (که در زندگی تجاری مکه، امری پراهمیت به شمار می‌رفت)، عفت و پاکدامنی و زنده به گور نکردن فرزندان دختر.5 آیات اولیه قرآن با تأکید روی جنبه‌های اخلاقی شروع و سپس به صورت فزآینده‌ای به انتقاد از خدایان مکه و بت پرستی پرداخت.6

1. آیه ۳۸:۷۰ و ۶:۱۹.

2 . یوری روبین، مقاله محمد، ص ^۴۹۰- ^۴۹۱.

3. دانیل پترسون، مقاله اخبار خوب.

4. یوری روبین، مقاله محمد، ص ^{۴۹۰ ۴۹۱}.

5  آلفورد ولش، محمد، دانشنامه اسلام ص^{۵۱٫۰ ۵۱٫۱}.

6.همان.

قرآن چیزی جز کتاب هدایت در زندگی نیست: “هدی للمتقین". قرآن کتابی است برای انتخاب بهترین زندگی که سعادت جاودانه در پرتو آن تحقق می‌یابد. قرآن، در مورد چگونه زیستن است و چگونگی رفتار را با خداوند و انسان‌هایی دیگر.

آيات الهي بر انسان زمينه ساز اصلاح وي مي شود و او از اين شايستگي برخوردار مي گردد تا به مقام اهل تقوا و رستگاري برسد. (اعراف آيه 35)

قرائت و فهم قرآن را از مهمترین راهکارهای ارتقای معرفت قرآنی در جامعه دانست

معرفت کمال پذیر است و انس بیشتر با قرآن معرفت بیشتر نسبت به این کتاب آسمانی را به دنبال خواهد داشت و به طبع در پی آن زمینه های معرفت و شناخت فراهم می شود.

خواندن و تدبر در آيات قرآن افزون بر ايجاد شناخت نسبت به هستي، فرمان هايي را نيز به خواننده منتقل مي كند كه بر پايه آن مي تواند به سعادت دنيا و آخرت دست يابد و زندگي خويش را به درستي مديريت نمايد. به ويژه آن كه قرآن از سوي خداوندي فرو فرستاده شده است كه آفريدگار و پروردگار هستي و انسان است و خير و صلاح وي را بيشتر مي داند و مي خواهد.

دین اسلام، آخرین پیام «وحی»، یعنی پیام الهی و آسمانی است، کامل‌ترین دین است و همه‌راهنمایی‌هایی را که برای خوشبختی انسان‌ها ـ در این جهان و آن جهان ـ لازم است،در‌بردارد.

قرآن کريم بعنوان آخرين کتاب الهي و معجزه جاويدان پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله که

شخص ايشان بعنوان خاتم‌النبيين و آخرين پيامبر الهي مطرح مي‌باشند، داراي ويژگي هاي

 منحصر به فردي در مقايسه با ساير کتب الهي مي‌باشد که آنرا از ساير کتب کاملاً متمايز

 مي‌نمايد. شايد مهمترين عامل و علت اين تمايز و ويژگيهاي انحصاري در اين باشد که بعد

 از بعثت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و نزول قرآن مجيد، ارسال رسولان و بعثت پيامبران

 خاتمه يافت و لذا محتواي وحي الهي در قالب قرآن کريم بشر را تا ابد از کتب ديگر بي‌نياز

 مي‌نمايد، و به عبارتي قرآن مجيد يک معجزه ابدي و در عين حال کتاب هدايت انسان ها تا

 ابد خواهد بود. بنابراين ارتباط کليه انسان هاي طالب سعادت و هدايت با قرآن در تمامي

عصرها و نسلها، امري بديهي و اجتناب‌ناپذير است. ضمن اينکه خود را کتاب هدايت تمامي

انسان ها و شخص رسول اکرم صلي الله عليه و آله «رحمة للعالمين» مي‌باشند.

قرآن از يک طرف کتاب هدايت انسانها و شفاي مؤمنين است، از يک طرف کتابي است که

 آسان فرا گرفته مي‌شود و در سوره مبارکه قمر اين آيه چندين بار تکرار گرديده است که:

«تحقيقاً و تاکيداً ما اين قرآن را براي پندآموزي، آسان قرار داديم. پس آيا پند گيرنده‌اي

هست؟» در آيه‌اي ديگر، قرآن کريم، ضمن دعوت انسانها به تدبّر در قرآن، عدم تدبّر در آيات

الهي را هم‌ارز قفل بودن قلبها تلقي مي‌نمايد و مي‌فرمايد: افلا يتدبّرون القرآن ام علي

قلوب اقفالها«آيا در قرآن تدبر نمي‌نمايند يا بر قلب‌هايشان قفلهايي زده شده است؟»

در نهج البلاغه علي عليه السلام پر است از فرمايشات اين قرآن ناطق در خصوص

ويژگيهايي قرآن کريم که براي نمونه در خطبه 198 در فرازهايي نسبت به قرآن، مي‌فرمايند:

قرآن نوري است که خاموشي ندارد، چراغي است که درخشندگي آن زوال نمي‌پذيرد،…

راهي است که رونده آن گمراه نگردد. شعله‌ايست که نور آن تاريک نشود، …. بنايي است

که ستون‌هاي آن خراب نمي‌شود. شفا دهنده‌ايست که بيماريهاي وحشتناک را بزدايد…..

قرآن چشمه‌هاي دانش و درياهاي علوم است.سرچشمه عدالت و نهر جاري عدل است……

خدا قرآن را فرونشاننده عطش علمي دانشمندان،باران بهاري براي قلب فقيهان

و راه گسترده و وسيع براي صالحان قرار داده است…(خطبه 198-فراز 25 الي33- ترجمه مرحومدشتي)