یکی از مهم ترین مسائلی که ذهن انسان را به خود مشغول نموده، مسئله رهایی از گناهان و نجات از عذاب ابدی است: «وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ اْلأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقینَ»؛ «و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمان ها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است».(1)

انوار رحمت و مغفرت الهی همواره در حال تابیدن به انسان هاست، اما چگونگی و میزان دریافت این انوار در آن ها متفاوت بوده و به شایستگی و تلاش افراد وابسته است؛ زیرا برای دریافت این انوار قدسی قابلیت قابل نیز لازم است. این قابلیت به معنی دارا بودن شرایط آن است.

ایمان

انسان بدون ایمان، قابلیت دریافت مغفرت و هدایت از سوی خداوند را ندارد: «وَ الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ»؛ «و آن ها که گناه کردند و بعد از آن توبه نمودند و ایمان آوردند، (امید عفو او را دارند؛ زیرا) پروردگار تو در پی این کار آمرزنده و مهربان است».(2)

اگر ایمان از دست برود، رابطه انسان با مغفرت یکباره بریده می شود و دیگر بهره برداری از این لطف عظیم امکان نخواهد داشت. زمانی که بر دل آدمی مُهر کفر زده شود، مانند ظرف در بسته ای می شود که اگر در همه اقیانوس های جهان فرو برده شود، قطره ای آب به درون آن نخواهد رفت. وجود چنین فردی همچون شوره زاری می شود که آب رحمت حق در آن به جای گل، بوته های خار پدید می آورد. اگر در شوره زار گل نمی روید، از کمبود باران نیست؛ از قابل نبودن زمین است.

در صورت توبه به سوی درگاه الهی و ایمان به هر آنچه که خدای متعال پذیرش آن را واجب کرده است (وجود باری تعالی پیامبران و اوصیای الهی، ملائکه، معاد و…)، خداوند آن ها را مشمول رحمت و مغفرت خود بگرداند.(3)

توبه و استغفار

توبه کردن از اعمال بد گذشته و استغفار به درگاه خداوند متعال، یکی دیگر از مسائلی است که غفران الهی را نصیب انسان می کند: « فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِی الْیَمِّ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ» ؛ «سرانجام از آن ها انتقام گرفتیم و آنان را در دریا غرق کردیم؛ زیرا آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند».(4)

خداوند راه بازگشت را بر بنده های خود باز گذاشته و به آن ها امکان استغفار داده تا با توبه به درگاه خداوند از مسیر ناصواب گذشته بازگردند و با استغفار و درخواست عفو، گناهان گذشته آن ها را به طور کل محو نماید.

اعمال نیک

عمل صالح، دل را نرم کرده و مانع رفتن به سوی سیئات می گردد و نیز موجب بخشش گناهان گذشته از سوی خداوند متعال می شود: «إِنْ تُقْرِضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللّهُ شَکُورٌ حَلیمٌ»؛ «اگر به خدا قرض ‏الحسنه دهید، آن را برای شما مضاعف می‏ سازد و شما را می‏ بخشد و خداوند شکرکننده و بردبار است».(5)

پرهیز از گناهان کبیره

اگر انسان از بعضی گناهان اجتناب كنند، خدای عزوجل از بعضی دیگر در می‏ گذرد و در ضمن، حین اینكه در آیه شریفه وعده آمرزش داده شده، مؤمنان به ترك گناه دعوت شده اند: «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَریمًا»؛ «اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی می‏ شوید، پرهیز کنید؛ گناهان کوچک شما را می‏ پوشانیم و شما را در جایگاه خوبی وارد می ‏سازیم». (6)

تبعیت از فرامین الهی

تبعیت از فرمان های الهی موجب ایجاد رابطه محبت آمیز بین خدا و بنده می گردد که این رابطه عاطفی، موجب نزول رحمت و مغفرت شده و گناهان آدمی را نابود می سازد: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ»؛ «بگو: اگر خدا را دوست می‏ دارید، از من پیروی کنید تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد و خدا آمرزنده مهربان است».(7)

توسل

استغفار بندگان شایسته الهی مانند رسول اکرم صلی الله علیه و آله، فرشتگان و مؤمنان پاکدل در پیشگاه خداوند اثر دارد و طالبان مغفرت الهی با توسل به آن ها می توانند از این طریق به غفران ذات اقدس احدیت دست یابند: «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاّ لِیُطاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّابًا رَحیمًا» ؛ «ما هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر برای اینکه به فرمان خدا  از وی اطاعت شود و اگر این مخالفان، هنگامی که به خود ستم می‏ کردند (و فرمان های خدا را زیر پا می‏ گذاردند)، به نزد تو می ‏آمدند و از خدا طلب آمرزش می‏ کردند و پیامبر هم برای آن ها استغفار می ‏کرد؛ خدا را توبه پذیر و مهربان می‏ یافتند».(8)

منبع:payame quran.mihan blog.com

شیطان برای گمراهی انسان ها از راحترین و كاربردی ترین روش ها استفاده می كند. مواردی كه در نظر انسان ها عادی و مشروع است، آن چنان وسوسه می كند كه در همان طریق آدمی را به خطا می كشاند. پیامبر اعظم در حدیثی می فرمایند: نُه چیز است كه با وسوسه های شیطانی منجر به آفت زدگی برای انسان می شود …

شیطان برای گمراهی انسان ها از راحترین و كاربردی ترین روش ها استفاده می كند. مواردی كه در نظر انسان ها عادی و مشروع است، آن چنان وسوسه می كند كه در همان طریق آدمی را به خطا می كشاند. مثلا با ایجاد محبت به دنیا، محبت به مال، محبت به فرزند، اظهار علاقه در مقام های شغلی، شهوت، قدرت، و … گام به گام در مسیری قرار می دهد كه انسان را از فضائل دور می كند.

پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) در حدیثی می فرمایند:

” نُه چیز است كه با وسوسه های شیطانی منجر به آفت زدگی برای انسان می شود ؛

اول از همه گفتار و سخن گفتن است كه با وسوسه های شیطانی، دروغ و غیبت آن را در عبادت، تنبلی و خستگی رسوخ می كند، زیركی انسان تبدیل به خودنمایی می شود و یا بذل و بخششی كه همراه با منت گذاشتن باشد. در مواردی چون زیبایی ظاهری، انسان به وسوسه شیطان به خودنمایی و خودپرستی آلوده می شود. انسان بردبار با نیرنگ و فریب ابلیس به راه های سفاهت و ابلهی كشیده می شو. “

(خصال شيخ صدوق ص490)

پايگاه  فرهنگي و اطلاع رساني صاحب الزمان(عج)

حاج محمداسماعیل دولابی و یا به قول خودش «كل اسماعیل»، هر چند از علم دین بی بهره نبود ولی با مركبی رهوارتر از علوم رسمی به سر منزل كمال ره می ‏سپرد. مركب سیر او جذبه ‏ای الهی بود كه از مجرای فیوضات قدسیه حضرت اباعبدالله ‏علیه السلام به او عطا شد…

خواست شیطان بد كند با من ولی احسان نمود
از بهشتــم بــرد بیـــرون بستــه جانان نمود

خواست از فــردوس بیرونـــم كنــد خـــوارم كند
عشق پیدا گشت و از مُلك و مَلَك پرّان نمود

«حاج محمداسماعیل دولابی» و یا به قول خودش «كل اسماعیل»، هر چند از علم دین بی بهره نبود ولی با مركبی رهوارتر از علوم رسمی به سر منزل كمال ره می‏ سپرد. مركب سیر او جذبه ‏ای الهی بود كه از مجرای فیوضات قدسیه حضرت اباعبدالله علیه السلام به او عطا شد. همان طریق آشنایی كه استاد گرانقدر عرفان علامه طباطبایی و مرحوم قاضی، از اسرار آن پرده برداشته ‏اند:

«سَرَیان فیوضات و خیرات از مسیر حضرت سیدالشهدا علیه السلام است و پیشكار این فضیلت هم، حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس ‏علیه السلام است.1

و خود نیز اینگونه به علامه فرموده ‏اند كه: «اگر من به جایی رسیده باشم از دو چیز است: قرآن كریم و زیارت سیدالشهدا علیه السلام»2

درباره چگونگی تحول روحی و معنوی حاج محمد اسماعیل دولابی خود ایشان چنین می ‏گوید:

«در روزگار نوجوانی به عتبات عالیات مشرف شدم. آنجا اولین بار بود كه طلبه‏ ها را می‏دیدم. بسیار علاقمندشان شدم. خیلی دلم می‏خواست كه مشغول درس و بحث شوم ولی مشكلات مانع بود از جمله زخم بدنم بود كه بسیار آزارم می‏ داد.

هر چه به حرم امیرالمؤمنین ‏علیه السلام می‏ رفتم خوب نمی‏شد، تا اینكه برای زیارت وداع روانه حرم نورانی سیدالشهداء علیه السلام شدم در حالی كه توجه به خوب شدن بیماریم نداشتم، قبل از تشرف، شیخی به بنده گفت ناراحت نباش، اینها قادرند آنچه را كه می‏خواهند اینجا به تو بدهند، در تهران به تو بدهند.

به ایران مراجعت كردم… در ایران اولین كسانی كه برای دیدن من به عنوان زائر عتباب به منزل ما آمدند دو نفر آقا سید بودند. آنها را به اتاق راهنمایی كردم و خودم برای آوردن وسایل پذیرایی رفتم. وقتی داشتم به اتاق برمی‏گشتم جلوی در اتاق پرده‏ ها كنار رفت و حالت مكاشفه‏ ای به من دست داد و در حالی كه سفره به دستم بود حدود بیست دقیقه در جای خود ثابت ماندم.

دیدم بالای سر ضریح امام حسین‏ علیه السلام هستم، به من حالی كردند كه آنچه را كه می‏خواستی از حالا به بعد تحویل بگیر. آن دو آقا سید با یكدیگر صحبت می‏ كردند و می‏ گفتند او در حال خلسه است. از همان جا شروع شد. آن اتاق شد بالای سر ضریح حضرت و تا سی سال عزاخانه اباعبدالله ‏علیه السلام بود و اشخاصی كه به آنجا می ‏آمدند بی آنكه لازم باشد كسی ذكر مصیبت بكند می‏ گریستند.

در اثر عنایات حضرت اباعبدالله علیه السلام كار به گونه‏ ای بود كه خیلی از بزرگان مثل مرحوم حاج ملا آقاجان زنجانی، مرحوم آیت‏ الله شیخ محمد بافقی و مرحوم آیت الله شاه‏ آبادی بدون اینكه من به دنبال آن‏ها بروم و از آنها التماس و درخواست كنم با علاقه خودشان به آنجا می ‏آمدند.»3

—————————————————————–

راستي خانه تكاني منزل كه اين روزها همه را به تكاپو انداخته چه تأثيري در روح و روان آدمي دارد و چرا بايد علاوه بر خانه تكاني منزل به خانه تكاني دل بپردازيم؟

دكتر مسعود صمديار روان شناس در پاسخ به اين سؤال به گزارشگر كيهان مي گويد: «نظافت و نظم دادن به وسايل به ويژه تغيير رنگ ها و ايجاد تنوع در دكوراسيون خانه، تأثير مثبتي بر روحيه انسان ها دارد و زندگي را از يكنواختي خارج مي كند، تنوع و تميزي محيط اطراف در پيشگيري از خمودگي و افسردگي نيز بسيار تأثيرگذار است، بنابراين يك خانه تكاني ساده، سلامت روان فرد را تا حد زيادي تأمين مي كند.»

اين استاد دانشگاه توجه به يك نكته را در اين ميان ضروري مي داند و مي گويد: «اگر اين نو كردن و تنوع بخشيدن، مستلزم آن باشد كه فرد مشكل مالي پيدا كند يا زير بار قرض برود و در نتيجه دچار استرس شود، مي تواند پيامد عكس داشته باشد، مثلا فرد پرخاشگر مي شود و يا سازگاري اش با اطرافيان كاهش مي يابد. پس انجام خانه تكاني بايد متناسب با توان اقتصادي خانواده باشد.»

دكتر صمديار در ادامه صحبت هايش در پاسخ به اين سؤالم كه چقدر بايد به فكر زدودن غبار و زنگار از دل خود باشيم اين طور پاسخ مي دهد: «اين مسئله بستگي به عيار دل ها دارد و به اينكه چقدر براي عيار دل خويش ارج و قرب قايل باشيم و اين كه آيا به خزاني كه پشت سر نهاديم، انديشيده ايم يا خير؟ و آيا باور كرديم هر انساني خزاني دارد؟»

وي اضافه مي كند: «اگر به برگ ريزان خزان هاي هر ساله بيانديشيم، به ياد مي آوريم كه خزاني در راه داريم و مي بايست قدر بهار را بدانيم، كدورت از دل ها بشوييم كه فرصت براي در كنار عزيزان بودن بسيار محدود و ناچيز است و از ياد نبريم ما براي تكامل معنويت درون، نياز به خانه تكاني دل از طريق استغفار و با هم بودن از طريق آشتي داريم، پس بياييم پيش از تكاندن خانه هاي آجري و سيماني و سنگي، به تكاندن خانه دل هايمان بپردازيم.»

جایگاه حضرت معصومه(س)
لقب «معصومه» را امام رضا(ع) به خواهر خود عطا
فرمود:

آن حضرت در روایتى فرمود: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ
زَارَنى.» (ناسخ التواریخ، ج ٣، ص ٦٨، به نقل از كریمه اهل بیت، ص ٣٢) «هركس معصومه
را در قم زیارت كند،مانند كسى است كه مرا زیارت كرده است.»

این لقب، كه از
سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان
است.

امام رضا(ع) در روایتى دیگر مى فرماید:
هركس نتواند به زیارت من
بیاید، برادرم را در رى یا خواهرم را در «قم» زیارت كند كه ثواب زیارت مرا در مى
یابد. (زبدة التصانیف، ج ٦، ص ١٥٩، به نقل از كریمه اهل بیت، ص ٣ .)

وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد

(مسند الامام العسکری، ص290)

شهید دکتر عبدالحمید دیالمه در سن 26 سالگی به عنوان نماینده مردم مشهد به مجلس راه یافت و عضو کمیسیون امور شوراها شد.

شهید عبدالحمید دیالمه در اردیبهشت ماه 1333 در تهران به دنیا آمد. پس از دوره متوسطه سه سال در خدمت مدرسین حوزه علمیه قم بود. او با زمینه های مختلف از جمله علوم مختلف اسلامی، عرفان، فلسفه و منطق نزد استاد شهید مطهری آشنا شد و علوم جدید را در رشته پزشکی در دانشگاه مشهد ادامه داد.

در این دانشگاه اقدام به تأسیس کتابخانه اسلامی نمود و برای اولین بار در سطح ایران دعای کمیل را پایه گذاری کرد جلسات سخنرانی خود را تحت عنوان «صراط مستقیم» شروع کرد. که در خلال این حرکت اعتقادی بارها توسط ساواک دستگیر شد. او پس از اتمام تحصیل به تهران آمد و مجمع احیاء تفکرات شیعی را تأسیس کرد. وی در سن 26 سالگی به عنوان نماینده مردم مشهد به مجلس راه یافت و عضو کمیسیون امور شوراها شد.

برگه تبلیغاتی شهید دکتر عبدالحمید دیالمه برای انتخابات مجلس

وی به زبان های انگلیسی، عربی و فرانسوی مسلط بود. او از اولین کسانی بود که انحراف از خط اسلام را در بنی صدر مشاهده کرد و به قصد افشاگری به تهران آمد و در روزنامه انقلاب اسلامی تحصن اختیار کرد و جریان بنی صدر را بر ملاء نمود و او را به مناظره دعوت کرد و خط لیبرالیسم را که تحت نام خط مصدق مطرح بود باز شکافت.

حال که در آستانه انتخابات مجلس نهم قرار داریم، بهتر دیدیم تصویر برگه های تبلیغاتی که مردم برای این شهید  منتشر نموده اند را منتشر نماییم.( به نقل از کوله بار)

15نفر از طلاب مدرسه علمیه کوثر زرندیه با همکاری سپاه ناحیه زرندیه واداره آموزش وپرورش به همراه 250دانش آموز به مناطق جنگی جنوب کشور اعزام شدند.به گزارش فرمانده بسیج طلاب خواهران  ،این کاروان جهت گذراندن درس آمادگی دفاعی پایه دوم  متوسطه  اعزام می شوند.وخواهران طلبه به عنوان راوی ومبلّغ در کنار دانش آموزان حضور خواهند داشت .وی افزود  در این اردو دانش آموزان  در رزم شبانه با روند جنگ تحمیلی از آغاز جنگ تا پایان آن آشنا می شوند وصحنه های هشت سال دفاع مقدس توسط بازیگران به تصویر کشیده می شود.

ديگرسه شنبه هاي اجابت وتوسلهايش نيز كفاف دلم را…


میدانی مرز انتظار کجاست؟ آنجا که قطره اشک منتظری سدی از دلواپسی ساخته وقطره قطره انتظار را ذخیره می کند،آنجا که وجودش چون جرعه ای آب از تشنه ای رفع عطش می کند آنگاه که می فرماید اگر شیعیان ما مرا به اندازه قطره ای آب بخواهند هر لحظه ظهور من نزدیکتر می شد

حس می کنم نزدیکی آنقدر نزدیک که با آمدن یک نسیم تو را احساس کرد وبویید

خوب می دانم که آخر دل سنگ وطلسم نحس قصه را می شکنی وآنگاه زمان وصل وجان نثاری می رسد

پس بیا از پس کوچه های انتظار ،بیا که شعرهایم بی قافیه مانده اند،بیا که با آمدنت گم میشود در تبسم تو بغض چندین ساله ام،بیا که غزلهایم مضمون ندارند ومثنوی عشق نا تمام است

محبوبم! هر روز که میگذردبیشتر از قبل دلم برایت تنگ می شودديگرسه شنبه هاي اجابت وتوسلهايش نيز كفاف دلم رانمي دهد…. عشق تو سراسر وجودم را فرا گرفته و اگر دلم را بشکافی بر لوح آن نام تو هگ گردیده وکنون ای بهار عشق! می ترسم از خزان عمرترسم از ندیدن است بگو که تا خزان من آیا فرصت بهار دیدن است؟ یابن الزهرا! “لیت شعری أین استقرت بک النوی” کاش میدانستم که کجا وکی دلها به ظهور تو آرام خواهند گرفت… ای آفتاب عمر! تا تو بیایی انتظار را قاب میکنم وبر لوح دلم می کوبم

…فریاد را حبس می کنم وبه سکوت اجازه حضور می دهم … در نبود تو جام تلخ فراق را سر می کشم وسر به دوش هجران می نهم وبرای آمدنت درتاريكيهاي شب دعاي عظم البلاء رابه پاس بزرگي مصيبتهايمان درزندگي وطاق آمدن طاقتمان دراندوه فراق تو زمزمه مي كنم وهرصبوح وسحرگاهان به عشق تو عاجزانه دعاي فرج رازمزمه مي كنم تا دلم آرام گيرد….

التماس دعاي فرج
دل نوشته از زائر جمکران