شهید علیرضا خاکپور از سرداران شهید «لشکر پنج نصر خراسان» از خطه گلستان، روستای پیرواش، متولد سال ۱۳۴۵، از خانواده ای روستائی و کشاورز، متاهل، وقتی «سمانه» تنها دخترش، «هشت ماهه» بود؛ علیرضا در ششم اسفند سال «۱۳۶۵»در عملیات «کربلای پنج» مظلومانه شهید شد.

شهید علیرضا خاکپور؛ در دفترچه خاطراتش آورده است:

منطقه ای چند بار بین ما و عراقی ها، توی شلمچه دست به دست شد. نشسته بودم جلوی سنگر که گنجشکی آمد، چند متری ام روی تل خاکی نشست، برُّ و بر نگاهم می کرد. به یکی از بچه ها که کنارم نشسته بود، گفتم: این گنجشک گرسنه است.

بلند شدم چند دانه نان خشک شده را بردم یک متری اش، ریختم و برگشتم.نخورد.

یکی از بچه ها سنگی به طرفش پرتاب کرد که، گنجشکک من، برو خمپاره می خوری ها، پرید. چرخی زد و دوباره برگشت، همان نقطه نشست. یکی دیگر از بچه ها سنگی دیگر برداشت، به طرفش پرتاب کرد. پرید و رفت، چند لحظه بعد، باز دوباره برگشت. همان نقطه نشست.
پریدم داخل سنگر، گفتم: بچه ها سر نیزه، یکی بیلچه آورد، یکی با سر نیزه، زدیم به زمین، چند لحظه بعد، پوتین خون گرفته ای، پیدا شد، بیشتر کندیم….
نامرد دشمن، چهل و هشت شهید مظلوم بسیجی را یک جا روی هم دفن کرده بودند.

کم حرف می زد.
سه تا پسرش شهید شده بودند.
ازش پرسیدم «چند سالته ،مادر جان؟»
گفت :«هزار سال.» خندیدم .
گفت «شوخی نمی کنم.
اندازه هزار سال به من سخت گذشته .»
صداش می لرزید

• در خاك كربلا گم شده‌ام :

«اگر من شهید شدم و جنازه‏ام به دست شما

نیامد، بدانید در خاك كربلا گم شده‏ام و در پیش

حسین‏(ع) هستم». شهید رضا حسن زاده

آمده بود مرخصی بگیره .یک نگاهی بهش کرد وگفت :می خواهی بری ازدواج کنی؟گفت آره ،می خواهم برم خواستگاری .درنگی کرد و گفت: خب بیا خواهر منو بگیر .خوشحال شد و گفت: جدی می گید آقا مهدی ؟اقا مهدی گفت :به خانواده ات بگو برن ببینن ،اگر پسندیدن ،بیا مرخصی بگیر برو .بنده خدا تو پوست خودش نمی گنجید .دوید رفت مخابرات تماس گرفت وبه خانواده اش گفت:فرمانده لشکرمون گفته بیا خواهر منو بگیر ،برید خواستگاریش …بچه های مخابرات مرده بودند از خنده،پرسیده بود :چرا می خندید ؟خودش گفت بیا خواستگاری خواهر من !گفته آمده بود مرخصی بودند آقا مهدی، سه تا خواهر داره ،دوتاشون ازدواج کردن ،یکیشون هم یکی،دوماه بیشتر نداره.

یاران مردانه رفتند؛ اما هنوز تکبیر وفاداری‌شان از مناره‌های غیرت این دیار به گوش می‌رسد. یاران عاشقانه رفتند؛ اما هنوز لاله‌های سرخ دشت‌های این خاک به یمن آنان به پا ایستاده‌اند.

یاران غریبانه رفتند؛ اما هنوز بوی عطر جانمازشان شعر سپید یاس را می‌سراید. یاران رفتند و هنوز نام و یادشان زینت‌بخش کوچه‌های شهر است.

… و، من و تو،!

در این ساحل باشکوه و امن آنان ایستاده‌ایم و در این حضور عطرآگین و آسمانی‌شان در آرامشیم و از سرخی آنان دشت‌های‌مان سرخ و لاله‌گون است.

آنان مردان همیشه جاویدان این دیار دلیرانند. آنان آینه‌های تمام‌نمای راه عزت و شرف من و تواند. … نگاه کن! نور از پیشانی‌های به خاک افتاده آنان می‌طرواد. برخیز! دست در دست هم دهیم و در امتداد مهر بمانیم!

«بکشید ما را؛ملت ما بیدار تر می شود. ما از مرگ نمی ترسیم؛و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید.

شما منطق ندارید لکن اگر منطق داشتید، صحبت می کردید؛ مباحثه می کردید.منطق شما ترور است. منطق اسلام ترور را باطل می داند.اسلام منطق دارد؛لکن با ترور شخصیت های بزرگ ما، شخصیت های بزرگ ما،اسلام ما تأیید می شود.»

امید بود از دانش استاد محترم و از زبان و علم او بهره ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود؛امید است از شهادت امثال ایشان بهره ها برداریم.

مدرسه علمیه کوثر، شهادت استاد شهریاری استاد تمام فیزیک دانشگاه را به ایشان تبریک و به بازماندگان آن بزرگوار تسلیت عرض می نماید.سلام بر شهیدان راه حق.