پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)
احب الاعمال الي الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدين ثم الجهاد في سبيل الله
بهترين كارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيكي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
نهج الفصاحه ص 167 ، ح 70
احب الاعمال الي الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدين ثم الجهاد في سبيل الله
بهترين كارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيكي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
نهج الفصاحه ص 167 ، ح 70
* در درجهی اول نخبگان سیاسی، دینی، دانشگاهی و نخبگان حوزههای علمیه باید مسئلهی وحدت را جدی بگیرند. 1391/11/10
* امروز هر حنجرهای که به وحدت دنیای اسلام دعوت کند، حنجرهی الهی است، ناطق من اللّه است. هر حنجرهای و زبانی که ملتهای مسلمان را، مذاهب اسلامی را، طوایف گوناگون اسلامی را به دشمنی با یکدیگر تحریک کند و عصبیتها را علیه یکدیگر تحریک کند، ناطق من الشیطان است. 1392/03/18
* امروز اتحاد و اتفاق بین مسلمانان، یک فریضهی فوری است. ببینید از جنگ و اختلاف چه مفاسدی به وجود میآید؛ ببینید در دنیای اسلام، تروریسم کور به بهانهی اختلافات مذهبی، چه فجایعی به راه میاندازد؛ ببینید با این اختلافاتی که بین ما مسلمانان به وجود آوردند، رژیم صهیونیستی غاصب چه نفس راحتی میکشد. 1392/03/18
* وحدت به معنای تکیهی بر مشترکات است. ما مشترکات زیادی داریم؛ میان مسلمانان، مشترکات بیش از موارد اختلافی است؛ روی مشترکات باید تکیه کنند. 1392/10/29
* اینجانب همچون بسیاری از علمای اسلام و دلسوزان امّت اسلامی بار دیگر اعلام میکنم که هر گفته و عملی که موجب برافروختن آتش اختلاف میان مسلمانان شود و نیز اهانت به مقدّسات هر یک از گروههای مسلمان یا تکفیر یکی از مذاهب اسلامی، خدمت به اردوگاه کفر و شرک و خیانت به اسلام و حرام شرعی است. 1392/7/22
اگر مسلمین وحدت كلمه داشتند، امكان نداشت اجانب بر آنها تسلط پیدا بكنند. این تفرقه در بین مسلمین است كه باعث شده است كه اجانب بر ما تسلط پیدا بكنند. این تفرقه مسلمین است كه از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا كرد، و الآن هم ما گرفتار هستیم. واجب است بر همه مسلمین كه با هم باشند. یك زمان حساسى است؛ مابین حیات و موت مردد هستیم. ما الان مملكتمان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الان از این یوغ خارج بشود. اگر وحدت كلمه را حفظ نكنید، تا آخر باید مبتلا باشید.
در اسلام بین شیعه و سنى ابداً تفرقه نیست؛ بین شیعه و سنى نباید تفرقه باشد. باید وحدت كلمه را حفظ كنید. ائمهی اطهار ما سفارش كردند به ما كه بپیوندید با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ كنیم. و كسى كه این اجتماع را بخواهد كه به هم بزند، یا جاهل است و یا مغرض. و نباید به این حرفها گوش بكنند. برادران سنى ما نباید به یك تبلیغاتى كه از طرف دشمنان اسلام مىشود ترتیب اثر بدهند. ما با آنها برادر هستیم، آنها با ما برادر هستند. این مملكت مال همه ماست، مال همهی ما. مال اقلیتهاى مذهبى، مال مذهبیون ما، مال برادران اهل سنت ما. همه ما با هم هستیم.
مسئله اختلاف بین پیروان دو طایفه و دو مذهب، ریشهاش از صدر اسلام است. در آن وقت خلفاى اموى، و خصوصاً عباسى، درصدد بودند كه اختلاف ایجاد كنند. مجالس درست مىكردند و [به اختلاف] دامن مىزدند. این اختلاف كمكم اسباب این شد كه در بین عوامِ از اهل سنت و عوامِ از اهل شیعه این تنافس [فخرفروشی و رقابت] پیدا شد؛ وگرنه نه عوام اهل سنت به سنت رسول اللَّه عمل كرده و مىكنند و نه عوام اهل شیعه پیروى از ائمهی اطهار كردهاند. ائمهی اطهار ما كوشش كردند تا اینها را داخل در آن جمعیت كنند، با آنها نماز بخوانند، به تشییع جنازههاى آنها بروند. زمانْ كم كم آمد به این طرف، و قدرتمندان این كار را كردند براى اینكه این دو طایفه با هم سرگرم باشند، و خودشان هر كارى مىخواهند بكنند.
قریب سیصد سال پیش از این، سیاست خارجى در ایران و در شرق [اجرا] شد. آنها بیشتر درصدد این مسائل برآمدند. كارشناسهاى آنها اشخاص و طوایف را مطالعه كردند و روحیات مردم را دیدند و همهی جهات مادیات ما را تحت مطالعه قرار دادند، و از دو راه خواستند از ما بهرهگیرى كنند: مادى، مىبینید كه بهرهگیرى كردند؛ بهرهگیرى روحانى هم این بود كه به این اختلافات دامن زدند و ما را بیشتر، از هم جدا كردند. اینكه مىبینید یك كلمه وقتى از یك آدمى در اینجا صادر مىشود، آن را عَلَم مىكنند و چند هزار، چند صد هزار چاپ مىكنند، نه اینكه یك آدم معمولى این كار را بكند، این دولتها و این خارجیها هستند كه به آن دامن مىزنند و آنطور منتشر مىكنند. /صحیفه امام، ج6، ص84 و95
مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامة؛
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص200
به دنبال پيروزي انقلاب اسلامي و قطع دست استکبار جهاني و منافع آنها در ايران، توطئهها و فتنههاي شياطين عليه ايران روز به روز گسترش يافت. در چنين شرايطي امام خميني در پنجم آذر 1358، فرمان تشکيل بسيج را صادر کردند و فرمودند: مملکتي که 20 ميليون جوان دارد، بايد بيست ميليون ارتش داشته باشد. هنوز يک سال از صدور فرمان امام نگذشته بود که رژيم بعث عراق با هدف براندازي نظام نوپاي اسلامي و با حمايت استکبار جهاني، عليه ايران دست به حمله همه جانبه زد. در چنين شرايطي بود که جوانان سلحشور، به اشاره امام به صورت خودجوش و تحت تشکلهاي بسيجي به جبههها شتافتند و در طول هشت سال دفاع مقدس، با تقديم خون خود، نهال نوپاي انقلاب اسلامي را آبياري کردند و حماسهها و رشادتهاي بيسابقهاي آفريدند. اينگونه بود که بسيج در تاريخ انقلاب اسلامي نه به عنوان يک نهاد نظامي صرف، بلکه به عنوان يک مکتب فرهنگي و ارزشي و کلمه طيبهاي که در بين همه اقشار ملت ايران ريشه دوانيده است، مطرح ميشود. مقام معظم رهبري در مورد بسيج فرمودهاند: اگر بخواهيم بسيج را در يک تعريف کوتاه معرفي کنيم بايد بگوييم: بسيج عبارت است از مجموعهاي که در آن پاکترين انسانها، فداکارترين و آماده به کارترين جوانان کشور، در راه اهداف عالي اين ملت و براي کمال رساندن و به خوشبختي رساندن اين کشور جمع شدهاند … بسيج عبارت است از تشکيلاتي که در آن افراد متفرق و تنها، به يک مجموعه عظيم و منسجم، به يک مجموعه آگاه، متعهد، بصير و بينا به مسائل کشور و به نياز ملت، تبديل ميشوند. مجموعهاي که دشمن را بيمناک و دوستان را اميدوار و خاطر جمع ميکند؛ در حقيقت همه انسانهاي مؤمن، آگاه، بصير، عاشق ، متعهد و علاقهمند و آگاه به کار، در هر ميداني از ميدانها هستند که براي ملت مفيد است، جزء بسيجاند؛ لذا بسيج يک نام مقدس است.